İKTİDARDA MAZLUMLARIN HİSSESİ VAR
Hamza Eroğlu, YAŞ Kararı ile, Üsteğmen iken, re’sen emekli edilen, şuurlu, çalışkan, dinamik, duyarlı, gayretli, heyecanlı,vefalı ve öz veri sahibi bir üyemizdir. Halen, peyzaj ile ilgili, kendi kurduğu bir işi yürütme gayreti içindedir.
Eroğlu, İstanbul’un bir ilçesinin Belediye Başkanına yaptığı bir iş ziyareti sırasında, aralarında geçen diyoloğu, bir mesajla bana iletti. Belediye Başkanımız bir hikaye anlatıyor;
“Bağdat kadısı yada valisinin, Bağdat’ta ki bir teftiş esnasında, hemen konağının yanı başında, yıkık ve harabe bir gecekonduyu görür. Mahiyetine ‘Benim şu heybetli konağımın güzelliğini bozan bu virane nedir?’ diye sorar. ‘Kocası filan muharebede şehit olan, filancanın dul hanımı ve çocuklarının evidir,’ cevabı karşısında derhal yıkılmasını emreder ve anında yıktırır. O sırada evde olmayan kadın eve döndüğünde korkunç manzarayla karşılaşır. Bu esnada şiddetli bir yağmur da başlamıştır. Hacer anamızın timsali, yana yakıla çocuklarını ararken bir ağacın kovuğunda sırılsıklam olmuş olarak bulur. Onlardan neler olduğunu öğrenince elini kaldırır ve ‘Ey rabbim kocam senin yolunda şehit oldu. Biz bu uğurda yokluğa düştük. O başımızda yoktu ama sen neden müsaade ettin’ diye naz makamında ilticada bulunur. Bunun üzerine yağmur şiddetini artırır ve güzelliği ile meşhur o heybetli konak yerle bir olur. Çünkü Allah her an ve daim mazlumun yanındadır.”
Hikaye bittikten sonra Belediye Başkanımız ilave ediyor ve:
“YAŞ kararlarına maruz kalanların, mağduriyetleri karşısında eli ve nefesi kuvvetli hiç kimse yokmuydu ki, Bağdatlı bir kadın gibi dua ederek bu haksızlığı yapanları sarsacak bir ilticada bulunamadı, ben de sizlere hakkımı helal etmiyorum” diyerek serzenişte bulunuyor.
Hamza kardeşimiz kendine uygun cevabı veriyor. Ama, Belediye Başkanımızın sözleri, iktidarda olanların, mazlumlara bakış açısını yansıttığı ve işin sırrına vakıf olamadıklarını ortaya koyduğu için biz de düşüncelerimizi açıklama ihtiyacı duyduk.
Feraset sahibi bir Müslüman, İnançlı insanların kıyımının başladığı tarihten bu güne kadar; Milletimizin, Devleti yönetmek için, görevlendirdiklerinin haline bir bakmaz mı?
300'e yakın kişinin tasfiyesinin altına imza atan Sn. Erbakan, Başbakanlık koltuğunu ne kadar işgal edebildi? Şimdi evinde göz hapsinde değil mi?
Yine 300'e yakın kişinin kararını yürürlüğe sokan, zamanın Başbakan'ı Mesut Yılmaz'ın durumunu anlamaz mı? Hem siyaset sahnesinden silindi. Hem Mahkemelerde süründü. Hem de itibarı sıfıra inmedi mi?
Yine 200'e yakın arkadaşımızın silahlı Kuvvetlerden tasfiyesine onay veren Ecevit’in halini hatırlamaz mı?
Yine, bütün bu olanlar sırasında, ortak olduğu hükümetlere destek veren Tansu Çiller ve Devlet Bahçeli ile partilerinin düştüğü halleri bir değerlendirmez mi?
Sn. Erbakan’ın, Mesut Yılmaz'ın ve Ecevit'in Partilerinin geçtiğimiz süreç içinde yerle yeksan olduğuna bakmaz mı?
Bunlara ne oldu. Neden eski tas eski hamam devam ettiremediler. Bunların tepetaklak olmalarının gerçek sebebi;