Bir Çeyrek Asırlık Ömür 25 Yıl Geride Kalırken

Bir Çeyrek Asırlık Ömür 25 Yıl Geride Kalırken 

Hayat meşgalesi devam ediyor.

günler gene su gibi akıp gidiyor.

aklının erdiği andan beri geçen zamanın farkında bile olamıyor insan.

Bir çeyrek asırı ne zaman devirdiği,

25 yılı hangi göz açıp kapayıncaya kadar geçirdiği

sanırım

son nefese kadar devam edecek olan koşuşturmanın ibretlik hali olsa gerek.

Tıpkı Necip Mahfuz'un da Muhterem Efendim'de ifade ettiği gibi:

-Bugün sizin yaş gününüz!
Mesut oldu! Yaş günüydü gerçekten ya da doğum tarihine rastlayan sıradan bir gün. Yaş gününü bazen bir kaç gün önceden, bazen geçtikten sonra, bazen de tam gününde hatırlar ama hatırlamış olmak onun geleceğe dair kuruntularını artırmış olmaktan başka bir işe yaramazdı. Nitekim yaş gününü hiç kutlamamıştı.

tıpkı dün olduğu gibi bugünde Hatırlanmadan geçecek bir ömrün içinde yad olunuyorum!

O değilde reşit olduktan sonraki 7 yıldır muntazam bir şekilde doğum günümü tebrik eden 2 kurumun hiç değişmemesi bazen beni duygulandırmıyor da değil.

Vahşi kapitalizmin en somut örneklerinden HSBC'nin kullanmış olduğum diğer 10 bankanın aksine beni hiç bir zaman unutmaması içimde uyandırdığı duyguların hissiyatını nasıl bir açıklama getirilebilir diye hala düşünmekteyim.

Şehrimizin marketi ADESE'nin de bu silsilede beni hiç bir zaman unutmaması şehrime olan bağıma bir kat daha düğüm atması da güzel bir vakıa.