Ömür kısa, meşgaleler ise bitip tükenmez bir yol sanki...
Ama derin bir farkla, gerçeği unutturabilecek seraba sahip bir yol.
Bu dünya hayatının oyun ve oynaş olduğunu bildiği halde devam eden biz insanların öyküsünü yazmış Mustafa Kutlu.
Hep devam edecekmiş gibi zannettiğimiz ama ansızın kopuveren bir ömürlük hikaye olmuş, Paşazade Bedir'in öyküsü.
Kendi toplumuna yabancılaşmış ama tamamende kopamamış, arada gelgitler yaşayan, kalben tasdik eden lakin idrakine söz geçirmekte tereddüt edip tasdikini kuvvetlendirecek davranışlarda sürekliliği ve vasata ulaşamamış acıklı bir Paşazede Bedir Efendinin
bir çoğumuzun hayatlarından çeşitli kesitler bulabileceği, aslında hepimizin ömründen bir parça bulunan kısacık ömrümüzün yazıya dökülmüş hülasası.
Çok fazla söze hacet bırakmayan bir yazı. Çok yalın ve sade, mesaj net!
Bir uyarı, yazarın "nereye bu gidiş, ey insanoğlu" ayetine dair kısa perdeden bir ibret sahnesi...
Alışageldik ve özlenmiş bir Mustafa Kutlu üslubu.
Sürükleyici ve de her bölümünde sosyal ve içtimai hayatımıza dair ufak ufak iğnelemelerin bulunduğu, neleri kaybettiğimize, neleri kaybetmek üzere olduğumuza dair bir hatırlatma vazifesini de yapmakta olan hacmi küçük ama ihtivası pek geniş bir hikayecik olmuş.
Okurken beni bir kez daha durup kendimi sigaya çektirtmiş ve de kitabı kenara koyunca gözlerimi kapatıp maziye dair şöyle bir sessiz ama içten gürültülü bir seyahate çıkartmıştır.
Biz hem beğendik hemde düşündük, düşünmek zorunda kaldık!...
M.T.G. tarafından Kasım 2015 de okumuş ve son derece kişisel hassasiyetleri göz önünde bulundurarak subjektif bir değerleme ile değerlendirilmiştir puanı 10/8
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder