İnsanın Ablasından Hediye Almasının Keyfi
Bu yazı Ablası olan şanslı insanlara bir nazire olması hasebiyle yazılmıştır.
Aslında çok şanslı bir insan sayılırım ya da dünyada milyonlarca insanın sahip olmayacağı nimetlere sahibim. Evin ilk çocuğuyum, hem anne hem de baba tarafından ilk torunum, benden önce kimse yok, yani rakipsiz doğmuşum...
ama bir eksikliğim var...
Çok fazla faydasını gördüm, ne de olsa ilksiniz...
Bir abim ya da ablam olması gibi bir duyguyu yaşama şansım olmadı, tercih edermiydiniz derseniz, abimin olmasını kesinlikle tercih etmezdim ama bir ablam olmasını ister miydim, orada biraz daha duruyorum. abi de ki gibi direkt reddedemiyorum.
Abla;
Sanırım küçük kardeşler ablalarını her zaman bir başka seviyor...
abi olarak kıskanmamak elde eğil
Bu hikayenin konusu ise yukarı da yazdığı gibi bir ablamız:D
öz ablam tabi ki değil amma velakin
benim ablam yerinde...
İki ablacığım var,
Bir tanesinin İsmi Emine
Bu ablam biraz inatçı bir abla (çok kızma ama biraz öylesin abla)
bazen korkmuyor değilim senden
sinirlendiğin zaman bana bir bakışın var abla
yüzüne söyleyemiyorum ama
ben bayağı korkuyorum...:D
(insanın ablasından korkması güzel bir şeymiş:D)
kendisi saolsun bir çok derdimi ve tasamı dinlemiş ve benden yardımını esirgememiştir,
en zor zamanlarımı geçirdiğim anlarda derdimi dinleyen nadir insanlardan olmuş, (özellikle bu sert geçen kış ve okul mevsiminde Emine ablamın desteğini hiç bir zaman unutamayacağım)
kızmıyorsun değil mi abla bu satırları okurken:D
ama ben sana biraz kızıyorum abla
bazen bu ufak kardeşin size çam sakızı çoban armağanı bir şeyler veriyor, sizin beni bir dövmediğiniz kalıyor..
aslında ablam iki artı üç eşittir beş tane..
ama ilk ikisinin yeri çok ayrı..
Şuan ankarada bulunan ve benim fikri alt yapıma çok büyük emeği geçmiş Ayşe ablamdan sonra en çok istifade ettiğim ablam sizsiniz...
tabi Ayşe ablamın yeri başka onu söylemeden geçemeyeceğim...
ama kıskanmazsınız her halde
ben her iki ablamıda Allah rızazsı için seviyorum ve onlar gibi ablalarım olduğu için çok şanslıyım
bu arada dua edin Emine abla inşallah mayıs ayında Ayşe ablamı görmek için ankaraya yolum düşecek gibi
hem ona sizden de bahsederim:D
Ablamın bana yaptıklarını yazmak istesem sanırım bu sayfa
biraz kifayetsiz kalır...
en önemlisi de huysuz gevezeliklerime hiç sıkılmadan tahammül ettiği için buradan bir kez daha müteşekkirim kendisine...
İnsanın ablasının olma keyfini yaşaması, hani küçükken başımızın okşanması gibi çocuksu duyguyu yaşatan bir durum gibi...
o yüzden yaşanması lazım ben size buradan destan da döşesem boş...
Emine Ablacığım saolsun geçen memleketine gittiğinde zahmet edip ufak bir tatlı getirmiş, bursa yöresine has adını bilmiyorum ama ben tatlı tahinli pide koydum:D
bana biraz sıkılarak tatlıyı verişi var dı ki; kusura bakma talha biraz acele oldu, inşallah başka sefere daha güzelini alacağım... (ila ahiril mukabele:D )
felan deyişi var dı ki mahcup bir şekilde acaba kabul etmem diye felan mı!
insan ablasından bir hediye alır da hiç kabul etmemezlik olurmu ya...
hemde bir tatlı hediyesi olacak.
aaa
hiç yakışmaz dı şayet o tatlıyı kabul etmeseydim
hem tatlı tercihinizi gayet güzel buldum ve büyük bir sevaba girdiniz,
ben tahini, hele de tahinli pekmezi çok severim, lisede bile annem sabahları yolluk ya da beslenme için hazırladığı yarım ekmeğimin arasına neredeyse:D her hafta tahinli pekmez sürerdi....
insan yurtta kalınca bazı nimetlerden mahrum olabiliyor ya da imkanlar elvermiyor
ulaşamıyor...
belki de aylardır tahin yiyemiyordum sayenizde tahin yemiş oldum,
(maalesef bizim yurtta hiç tahin çıkmamaktadır.)
Tatlıyı nasıl yedik dersen abla hiç sorma o gün odamız da iğne atsan yere düşmez di , o na rağmen hiç adetim olmamasına rağmen ezen okununca ikindiyi bile kıldım, acaba millet gider de tatlıyı tek başıma mideye indirebilir miyim diye..
maalesef odada ki 8 şahıstan sadece 3 tanesi yedi bu numarayı kalan 5 kişiyle beraber bölüşmek zorunda kaldım... haa o na rağmen ilk tatlının tam yarısını ben yedim., sonuçta bu tatlıyı abla bana almış bu benim hakkım, abla odada ki havamı görmeliyzdiniz ama, hepsi beni kıskandılar çünkü bu hıyarların hiç birisini ablası yok...
ama aynı numarayı tatlının tadına bakanlar ikincisinde yutmadı ve hepimize kardeş payı yaptık... 1,5 dilim düştü...
farkındayım gene gevezeliğim üzerimde...
ama bilirim ki sen bu ufak kardeşine(boyum sizden olsada:D) tahammül gösterirsin...
ablacığım tatlınız için çok teşekkür ederim... kesenize bereket
beni düşünüp de böyle bir şey aldığınız için çok teşekkür ederim...
afiyetle yedik elhamdülillah...
abla buna mukabelede bulunmak boynuma farz oldu bunu unutmayın yalını:z .:dD
keşke ablam bana hep böyle tatlı hediyeler alsa duasını yaparak yazıma son verirken
ablacığım
Allah her daim en Büyük yar ve yardımcınız olsun :
Biraz canınızı çektirmek için tatlımı yemeden önce bir kaç fotoğrafını çekmiştim...
burada tatlıya saldırmadan önceki son hali
