Sümbül Ebrusu

Sümbül Ebrusu

27 Nisan 2014 Pazar

Ablalarının hediyesiz bırakmadığı şanslı çocuk.


Ablalarının hediyesiz bırakmadığı şanslı çocuk.

Bu hafta hayatımda ki en bereketli haftalardan birisi olduğu artık su geçirmez ve yadsınamaz bir gerçek... 
İnsan bir hafta içerisinde 3 defa hediye alır mı? derseniz alıyormuş...

Hemde insanın en değer verdiği iki ablasından aynı hafta içerisinde iki hediye birden alması ayrı bir tevafuk; Ya Rabbi senin nimetlerin ne kadar eşsiz ki aciz bir kuluna dahi böyle güzellikleri yaşatıyorsun.

Bu sefer ki hediyem taaa ankaralardan çıkıp gelen ve bana büyük bir süpriz ve yaşatan Ayşe Ablamdan geldi...
Bu hafta aldığım her hediyenin özel bir değeri var kuşkusuz ve en önemlisi de her birisinin farklı niteliklerde olması da ayrı bir tevafuk... 

Yunus Emre neredesin gene kulakların çınlasın;sana ne zaman bir şey desem o dileğim ya da arzum gerçekleşiyor; keramet sende mi yoksa emin değilim ama sana da gittikçe borçlanıyorum.
Not: abla geçen cuma beni aradığınızda; yemekhanede karşımda Yunus Emre diye bir kardeşim oturuyordu.O esnada ona da sizden bahsetmiştim; bakın tevafuğa...

Ayşe ablam ankara da tefsir dalında doktora çalışmasına devam eden değerli bir ablamız.
kendisi aynı zamanda benim imam hatip lisesinden üst dönemlerimdendir; imam hatiplerin 28 şubatta yaşamış olduğu bütün sıkıntıları göğüslemiş ve sebat etmiş ender şahsiyetlerden birisidir...
Benim imam hatipte tanıdığım örnek abla şahsiyetlerden birisidir. Allah inşallah hep hayır üzere eylesin ve yaşantınızla nice güzel örneklere sebep teşkil edecek bir ömür nasip eylesin size... 

Kendisiyle bayağı uzun süredir görüşmek nasip olmamıştı; kısmet bugüneymiş...
Ablamızın Kuramer(Kuran araştırmalar merkezi)'in düzenlediği Din Dili Çalıştay'ı sebebiyle yolu istanbul'a düşmesi gerekiyormuş görüşebilmek için... 

Ablamızın hoş bir sohbeti ve inanılmaz bereketli bir feyzi vardır ama bu sefer gevezeliğim üzerinde olacak çok fazla istifade edemedim; neredeyse hep benim fuzuli konuşmalarımı dinlemek zorunda kaldı kendisinden bu konuda bu ufak kardeşine anlayış gösterdiği için gerçekten en derin kalbi hislerimle minnettarım;
inşallah bir daha ki sefere istifade etmek isterim...
Ablamın benim fikir dünyama katkı yapan kişiler listesinde en üsst sıralarda yer aldığını da unutmadan ekleyeyim;

özellikle de bana önereceğiniz kitap tavsiyelerinizin bende hala özel ve ayrıcalıklı bir yeri olduğunu bilmenizi isterim.


Ablayı elhamdülillah iyi gördüm; Allah daim sağlık ve afiyet versin inşallah kendisine;
Çalışmalarında muvaffakiyetini ilelebet hayırlı kılsın inşallah... 

Gelelim hediye mevzuuuna;
Ayşe abla ile ne zaman görüşsem ablam saolsun beni hediyesiz bırakmıyor; bu seferde kıymetli ablacığım geleneğini bozmadı...
yalnız zamanlama biraz süpriz olduğu için bende mukabelede bulunmak isterdim ama elimden fazlası gelmedi; biraz beceriksiz ellerimle ufak tefek bir şeyler yapmaya çalıştım; (bura da ufak bir gerçek hikaye var abla) inşallah beğenmişinizdir...
  
Saolsun ablamız büyük bir incelik göstererek henüz daha yeni almış olduğu ve yolda okumak için niyetlendiği aşağıda resmini paylaştığım bu kitabını bana hediye etme zerafetini ve fedakarlığını gösterdi...

Ya ben bu noktaya bitiyorum; 
ben hiç bir zaman kendi kitabımı bir kimseye hediye etme becerisine sahip olamadım; imzamı ya da mührümü attığım her eseri sanki bedenimden bir uzuvvv gibi hissediyorum; o kitabı hediye et deseler sanki uzvumdan kesip verecekmiş gibi geliyor;ol sebep bugüne kadar hiç kimseye şahsi kütüphanemden bir eseri çıkarıp vermişliğim vaki olmamıştır; olacak gibi de hiç durmuyor... Gidip ayrıca alırım ama diğer türlü asla... bilmiyorum iyi mi kötü mü yapıyorum ama çok iyi bir huyyy olmasa gerek o yüzden ablacığım benim için bu hediye daha bir eşsiz oldu...

Değerli ablama bu değerli hediyesinden dolayı teşekkür ediyorum; 
ve sanırım bir başka tevafuk da Ablamın bu hediyesi kütüphanemde ki 1100. kitap olarak kayıtlara düşerek bu yıl hedeflediğim çıtayı yakalamamı kendisinin bu güzel hediyesi sayesinde sağlamış oldum...
Eyvallah ...

Yazımı geçen emine ablaya yaptığım dua ile bitirmek istiyorum çünkü bir hafta içinde kabul olan bir duaydı..
bu arada ayşe ablacığım; emine ablamda kendisi saolsun burada sizin yerinizi tutmaz (kızmayın emine abla; biliyorum bir sopanız var:D) ama  beni her zaman koruyup kollayan ve derdimi dinleyen bir ablamızdır...

Ablaların her zaman küçük kardeşlerine böyle hediyeleeer aldığı bir dünya temennisiyle...







Hiç yorum yok:

Yorum Gönder