artık müzmin bir üniversite öğrencisi haine geldiğim için hayatımdaki kaçıncı finallere girdiğimi sayamıyorum, sanıyorum 20 nin üzerinde final dönemini geçen sene devirmiştim.tabi insan bugüne kadar evliya çelebi gibi üniversite üniversite gezerse böyle oluyor; girdiğim finallerdeki sınavları saymıyorum bile çoktan 3 haneli rakamlara ulaştılar...
öğrencilik hali artık çok başka geliyor, bu kadar alışkanlık yapmak da fazla diyesi de geliyor insanın...
ama en çok sevdiğim bir huy var ki hala tepemde demokles in kılcı gibi sallanmasa o zevki hisssedip tadamayacağım...
ne hikmetse her zaman final öncesi henüz hiç çalışmaya (daha doğrusu tekrar yapmak, yoksa zaten ben çok tan hazırım sınavlara tembel bir öğrenci değilim ki, ) başlamadan, bütün ödevleri zamanında bitirmiş olmanın getirdiği aşırı rahatlama hissiyatıyla gevşek bir ruha hali insanı içine alıyor. çevredeki insanların hala harıl harıl 3-4-5 bilmem kaçıncı defa notları tekrara koyulduğu dönemler sanırım unutulmayacaktır.
neden çalışamıyorum ahla çzöebilmiş değilim normal zamanda 10 ssatimi bile kütüphanede çok rahat ve hiç sıkılmadan geçirebilen bir insa iken sınav öncesi çöken bu uyuşukluğun bir nedeni olsa gerek, kendime çok mu güveniyorum derseniz, hayatımda adımdan sonra emin olduğum başka bir şey yoktur. (şüphe etmiyorum, kesin karar veriyorum) / (Allah'a iman noktasını ve (inanç) adımın öncesine getirdiğimi de belirteyimde)
kesin çizgilerle uzun yıllardır yaşamış birisi olarak bu halimi bir türlü düzeltemiyorum gene finaller başladı seçtiğim ders programım nedeniyle bana sıranın gelmesine hala 4 günüm var, insan tekrar yapar diyor ,ama içimden bir ses zaten boşa gidecek talha sınavdan çıktığın anda sınav için öğrendiğin her şey o kalem traş (başka kötü bir alışkanlığımda normalde kesinlikle tükenmez kalem kullanırım ama sınav günleri mutlaka açcaklı kalem kullanırım, lisede böyle bir şey yoktu sadece 0,9 kalemim vardı o herşeye yetiyordu) çöplerini yerinden alıp çöp tenekesine götürdüğün anda elindeki çöpleri daha çöp tenekesine atmadan uçup gidecek peki bu kadar boş şey için gayretini sarf etmek ne diye diye sanırım melek olmadığı kesin acayip bir his içimde patlama yapıp duruyor, sonuç 4 günümün kesinlikle daha önceki final dönemlerinde olduğu gibi en az 4-5 kitap okuyarak geçireceğime eminim. ne hikmetse başka bir garabetimde her final döneminde içimde patlayan roman okuma hastalığıdır. geçen final döneminde sanırım 7 veya 8 kitap okumuştum, genelde de daha önce hiç okumadığım yada en az baktığım türler oluyor bunlar sınavda kafamı iyice karıştırsın diye örnek şiir kitapları ve oynanmak için değil okunmak için yazılmış tiyatro eserleri...
sanırım birazdan isamdaki köşemden kalkıp ki burada yaklaşık 8-9 aydır takılıyorum, 3. kattan nuhoğlu bölümüne yada yavuz amcanın bölümüne gidip bir eser seçme ihtimalim çok fazla kuvvetleniyor.
kulağımda kısık tonda hint müzikleri, hayat isamda da güzel dedirtiyor...
ah birde sınavlar olmasa... bu uğraşımı tekrar nasıl sağlayacağım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder