Necib Mahfuz Dilenci
Acayip bir kitaptı. 24 saat içinde okuduğum 3. Necib Mahfyz eseri oldu.(ötekiler; muhterem efendim, han el halil)
Necib Mahfuzdan okuduğum düşsel mahiyeti en geniş kitaptı diyebilirim. Gençliğinde devrimci iken sonrasında inşaat işinden çok para kazanan milyoner hesabı bir öykü.
Para var, iş var, aile var, saygınlık var, her şey var ama bir şey eksik olmalı. Her şeye ulaşmış bir tükenmişlik.
Hayat bir süre sonra çekilmez oluyor. Dünyadan, dünyasından kaçarak kurtulmaya çalışan bir adam. Her türlü sefihane yaşantı bile deneniyor ama tad vermiyor. Yeniden bir durgunluk sonrası terki dünya eyleyip, akli muhakemeleri bile zorlayacak düşünsel evreler. Taki onu yeniden dünyaya getirecek bir kurşuna kadar.
Hikayenin tüm özeti bu.
Necib Mahfuz neyin tükenmişliğini anlatmış, neye kızmış emin değilim. Kendi safına mı kızıp yazmış bu hikayeyi yoksa hayata mı bir öfke duymuş emin olamadım. (tam bu satırları yazarken pc den binlerce şarkının arasından müslüm baba giriyor ne yazar ile, ve de bilgisayar bana direkt olarak cevap veriyor:) araksına bir nazire daha geliyor ve hüsrev hateminin dilinden yol sonunda reddiye şiiri geliyor, ne tevafuk acaba )
Neden okumalıyım derseniz. Okumasanızda olur.
biraz bohem Necib Mahfuzu için değecek bir eser.
Edebi bir tad alamadım, bu benlede alakalı olabilir gerçi ama.
Ruhuma da sıkıntı verdi ol sebep biraz da kızgınım...
Neyi anlattın sen ey yazar! ... Diye sormamazlık edemeyeceğim.
M.T.G. tarafından Şubat 2015 de okumuş ve son derece kişisel hassasiyetleri göz önünde bulundurarak subjektif bir değerleme ile değerlendirilmiştir puanı 10/4
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder