Uzun zaman olmuştu sanırım 2011 in yada 2010 un yaz ve güz aylarından beri antalya ya yolum hiç düşmemişti. O aralar neredeyse ayda 1-2 defa olağan hale gelmiş alanya, mahmutlar vb ziyaretlerimi hiç unutmuyorum tabi...
Alanyaya belki 15-20 defa gitmeme rağmen, manavgatın berisindeki merkezlere nedense çok fazla işim düşmüyor, Gerçi Allah buralara özellikle Nisan ayından(eylül sonuna kadar) sonra düşürmesin duasını yapmadan geçemeyeceğim... Antalyaya uğramışlığım bile iki elimde ki parmaklar ile ancak sayılır. hele Antalyanın berisi dediğimiz Kemer den sonrası Kumluca ve Kaş tarafına sanırım daha uzun süredir uğrayamıyordum. kumluca ve kaş'a son uğradığım tarih 2009 yada 2010 tarihi olsa diye hafızam beni uyarıyor. Son seyahatimi Scania kamyonlar ile yata yata gerçekleştirdiğimi de unutmadan ilave edeyim, kesinlikle tavsiye edilir ama kamyonun yüksüz yada boş olması zaman açısından tercih sebebidir.
sonuçta kimse 6 saatte aldığı yolu dönüşte 10-11 saatte dönmek istemezdir herhalde...
Bu sefer ki Kumluca taraflarına yaptığım ziyaretin sebebi ilk defa iş nedeniyle ya da tatil olmaksızın (gerçi hayatımda antalya ya tatil amaçlı geldiğimi hiç vaki olmamıştır, sanırım bir defa yada iki defa alanyaya günü birlik tatile gelmiştim ) bir seyahat olacaktı.
Kemerde akşam başlayacak olan eğitim programımdan önce antalya merkezde geçireceğim vaktimi değerli bir tanıdık insanı ziyaret edip geçirme düşüncesi ile başladı. Antalya kumlucada öğretmenlik yapan Nur ablamıza ol sebeple hem bir küçük de olsa bir selam vermek hemde hal hatır sorma amaçlı ufak bir ziyaret sebebi olsun istedim.
havaalanından sonra 3 vasıta değiştirerek yalaşık 2,5 saatte ulaşabildim kumluca - beykonak'a .
Nur Ablamız Antalya Kumlucu Beykonak Sevim öner İlkokulunda görev yapmakta. cuma günü son ders başlamadan ulaşabildim.
Saolsun Nur hocamız beni de dersine kabul etti ve bende, beden eğitimi dersine yıllar sonra katılmış oldum... Yıldız teknikte okumadık ki üniversite hayatımda da beden eğitimi dersi olsun...
yıllar sonra yakar top oyununa katılıp bende oynadım, ki hatırladığım kız kardeşim ilköğretimde okurken onun kız arkadaşlarıyla apartmanımızın bahçesinde oynadığımı ve yaklaşık 2-3 saat sürdüğünü hatırladığım yakar top aklıma geliyor. Günler üzerinden yıllara dönüşüp akmakta...
ilk başta çekingen davranıp uzak durduğum oyuna çocukların (3. sınıf) ve nur ablanın ısrarı üzerine dahil olmuş oldum. Nur abla ile aynı takıma geçmemize rağmen karşıda bulunan 2 ufaklığın müthiş oyunuyla iki kere saydırmalar da oyun kaybedip 2-0 yenilmiş olduk.
Orantısız bir güç kullanmamıza rağmen demek ki iyi taktik yapamamışız ve de en önemlisi nasibimiz yokmuş ki kaybettik, ufaklıklar hak ettiler haklarını yemeyelim... biraz gaza gelip düşüncesizce top atışlarımı da hızlandırınca isabetli atışlarımı düşürdüğüm gibi bugün bile aradan 48 saat geçmesine rağmen omuzlarımda ağrılar hala hissedilir derecede bana eşlik etmekten büyük keyif almaktalar, tabii benim fikrim hiç dikkati nazara dahi alınmamakta.
Nur ablamız saolsun beni güzelce doyurduktan sonra kumluca çarşı merkezinde neredeyse yarım saate yakın yaptığımız ufak gezintinin ardından son çaylarımızı içip(tabiki siyah çay asla içmiyorum, bitki ıhlamur öncelik tecihim yoksa mecburiyeten sallamalarda oluyor.) muhabbetimizi ve sohbetimizi yaparken vaktin ayrılış dakikalarını getirmesi her zaman olduğu gibi bu seferde olağan şekilde işlemişti.
İnsanlar sevdiği, değer verdiği ve saydığı kimselerle muhabbet ederken, konuşurken vakit sanırım normal hızının içerisinde bir ayrı zaman çizelgesi ile dahada hızlı kayıp gitmemekte, ama zamanın değeri ortaya çıkmaktadır...
Nur Ablama her şey için buradan bir kez daha teşekkür ediyorum. İnşallah Hakkınızda her daim hayırlısı olacaktır. Bir sahibül mülk var ki, her şeyin yaratıcısı ve maliki bizleri sahipsiz bırakmamaktadır.
Nasipse inşallah tekrar sizi ziyaret etmekten tekrar büyük keyif alacağıma bir kuşkum yok.
Şimdilik En Emin olana emanet olunuz
Nur Hocamızın/Ablamızın Sınıfı
Sınıftaki yabancı
Nur Hocamızın/Ablamızın görev yaptığı okul.
