Merhametini diliyorum senin, ey biricik sevgilim
Kalbimin düştüğü karanlık uçurumun dibinden,
Bu kasvetli alem kurşun ufuklu
İçinde dehşet ve küfür yüzer gece karanlığında
Altı ay süzülür üstünde bir güneş ısıtmadan
Ve altı ay toprağı örter gece
Bu kutup toprağından daha çıplak bir ülke
Ne hayvan, ne ırmak, ne çimen ne orman
Dünyada hiç bir dehşet yoktur ki geçsin
Soğuk zalimliğini bu buzdan güneşin
Ve bu sonsuz geceyi eski Kaos'a benziyen
Kıskanıyorum talihini en aşağılık hayvanın
Sersemcesine bir uykuya dalabilen
O kadar ağır açılıyor çilesi zamanın
J'implore ta pitié, Toi, l'unique que j'aime, Du fond du gouffre obscur où mon coeur est tombé. C'est un univers morne à l'horizon plombé, Où nagent dans la nuit l'horreur et le blasphème; Un soleil sans chaleur plane au-dessus six mois, Et les six autres mois la nuit couvre la terre; C'est un pays plus nu que la terre polaire - Ni bêtes, ni ruisseaux, ni verdure, ni bois! Or il n'est pas d'horreur au monde qui surpasse La froide cruauté de ce soleil de glace Et cette immense nuit semblable au vieux Chaos; Je jalouse le sort des plus vils animaux Qui peuvent se plonger dans un sommeil stupide, Tant l'écheveau du temps lentement se dévide! Charles Baudelaire - Les Fleurs du Mal |
