Baudelaire'ı Elem/Kötülük Çiçekleri adlı bohem dünyasının baş yapıtlarından biri olan şiirlerinden tanıyorum.
Nesir ile ilk karşılaşmamız oldu. Gerçi bu eserine de düzyazı şiiri denmiş ama olsun. Eser buram Baudelaire kokuyor.
Nefrete, ihtirasa, yalnızlığa, git-geller, kararsızlıklar sevgi ve ölümsüzlüğe dair kısa bir günce gibi.
Oturmuş her şey hakkında kendinden bir şeyler üretmiş bir tarzda geliyor ama üslubu sevdiriyor.
