Hasret bitiyor ve Yeniden Torku Arena Tribünlerdeydik 27.09.2015 Torku Konyaspor Mersin İdman Yurdu Maçı
26 Nisan 2015 tarihinden beri Konyasporumuzun maçına gidemiyorduk. Tam 5 ay olmuş en son b
Akhisarı 2-1 yendiğimiz maçta stadyumdaki yerimizi almış o tarihten bu yana biricik takımımızı biraz da olsa yalnız bırakmış sayılıyorduk.
Maç gününde Kuzey üst tribünündeki yeni yerimize kavuşmanın heyecanı da tetikleyen başka bir unsur oluyordu.
Maça giderken normalde hiç yapmayacağım bir şeyi yapıyor ve formamı evden giyerek çıkıyordum.
En küçük bilader ve amcaoğlu ibrahim de bana eşlik ediyorlar Konyasporumuzun evinde 1 ay sonra çıkacağı bu maçı kaçırmak istemiyorlardı.
Formayla çıkmış olmanın avantajını henüz daha stadyuma gitmeden görmeye başlıyorduk. Evimizin önünden geçen 53 numaralı otobüsü saniyelerle kaçırınca öğle namazının biraz geçe kalacak olması nedeniyle biraz hüzünleniveriyorduk... Bir sonraki otobüs en az 15 dk ve de maça ucu ucuna yetişmek demek oluyordu. Bu da maçın başlamasına ramak kala aklı maçta kalmış acele yat kalk namazına da beraberinde getirmesi muhtemel bir vakıa olacağı aşikar biçimde duruveriyordu.
Tam o anda hemen yanı başımızda ki kırmızı ışıklarda bekleyen bir başka konyasporlu abiler bizi arabalarına davet ediyor ve maça doğru hızlıca yollanıyorduk.
Artık namazın bereketi mi yoksa futbolun fani kardeşliği mi bilemiyorduk.
Maç genelde biz konyasporluların alışık olmadığı bir havada başlıyor ve henüz 10. dakikada Abdurrezzak Traore'nin golüyle 1-0 öne geçiyorduk.
Traorenin golü sonrası yaşanan büyük sevinç
Maçın genel gidişatında Konyasporun bariz bir üstünlüğü göze çarpıyordu. Ve takım oyununu sahaya çok güzel bir şekilde yansıtan konyaspor bizlere keyifli bir maç yaşatıyordu ki biz konyaspor seyircisi için çok da alışık olmadığımız bir hadise oluyordu
İlk yarı bariz üstünlükle bitirdiğimiz maçın ikinci yarısında 10 dakika kadar biraz bocalasak da defansımızın Aykut hocadan kazandığı en büyük özelliği olan rakip takımı ceza sahasının hemen önünde kilitleme özelliği sayesinde mersin idman yurdu tehlikeli bir atak yapamadan hücumlarından boş dönüyordu...