Sümbül Ebrusu

Sümbül Ebrusu

26 Mayıs 2014 Pazartesi

Abla duasında olmak

İnsanın ablası olması bir başka güzel
Ablasının duasında olması bambaşka bir güzellik

şükrü nasıl eda edilir bilemiyorum.

Anne baba duasından sonra

Abla duası her halde en makbullerden olsa gerek 

Ablamın duasında olmanın mutluluğu ve bereketi
her daim üzerimde dolaşıyor

siz hiç hissettiniz mi?
ablanızın duasında olduğunuzu

Ey ablası olduğu hale duasında bulunamayan bedbaht kardeşler
umarım çok geç olmadan
varırsınız bu büyük eksikliğinizin farkına 

bir gün daha geç kalmayın...

Teşekkür ediyorum Ayşe ablacığım o güzel dualarınız için.
her daim sizin gibi mukabelede bulunamıyorum,
gerçi bulunsam da
sizin dualarınızın bereketine ve feyzine yetişir mi bilmiyorum
ama 

Sizin de vaktiniz mübarek olsun, Yaradan güzel yazılar yazsın yolunuza. Allah her daim razı olduğu işlerle meşgul olan kişilerden elesin sizi, sizin gibi mukabelede bulunup bende dualarınıza aminler ekliyorum
selam ve hürmetlerimle...

Bertolt Brecht Zavallı B.B.'e dair


Zavallı B.B.'e Dair

Ben Bertolt Brecht, Kara Ormanlardan
Anam getirmiş beni kentlere erkenden
Henüz düşmüşken ana rahmine. İçimdeki orman ayazı
Dinmeyecek yaşamım sona ermeden

Beton kentlerde evimdeyim. Taa baştan beri
Son Duaya donanmış her şeyiyle
Kağıtları tütünü, branddisiyle
Güvensiz ve aylak ve sonuçta hoşnut

Dostça davranırım insanlara. Ve ben
Kaba bir şapka giyerim, ayrımsanmamak için
                                                    diğerlerinden
Ne garip kokulu hayvanlar derim
Düşünürüm sonra. Ben de öyleyim nasıl olsa, rahatsız
                                                                olmak neden?

Sabahları boş sallanan koltuklarım da
Çene çalarım oturup bir kaç kadınla
Derim ki, ilgisiz bakışlarımla süzerek onları:
"Asla güvenemeyeceğiniz bir adam oturuyor
                                                     karşınızda."

Akşama doğru toplarım bir takım adamları
"Bayım" diye hitap ederiz birbirimize
Masamın üzerine dayanır ayakları
"iyi olacak, düzelecek işler" derler. Ve ben sormam
                                                            ne zaman.

Sabaha karşı loş ışıklar altında durur çam 
                                                          ağaçları
Ve cayırtıya başlar kuşlar, ağaçların asalakları
İşte o saatler ben kentte dikip başımı bardağımı
İzmaritimi bir yana atıp, huzursuz uykuma dalarım.

Geçici bir kuşaktık, geldik ve yerleştik
Evlere: Topumuzun sonsuza dek yıkılmaz sandığı
Bu yüzden diktik Manhattan  Adasında ki heyulaları
Ve incecik antenleri, gölgelerinde Atlantiğin
                                                         çoşkulandığı

Bu kentlerde arta kalan tek bir şey olacak: İçlerinden
                                                               esen rüzgar
Obur hoşnut, apartmanları yalayıp yumaktan
Anladık ki geçiciyiz, bizim değil buralar
Ve bizden sonra bir şey kalmayacak anılmaya değer

Yakınlarda bir zaman depremler başladığında
Umarım üzülmem, sigaramdan bir nefes olsun çekmeyi
                                                       unutacak kadar
Ben Bertolt Brecht, çok eskilerden aşina bana bu beton 
                                                                  yığınlar
Sürüklenip gelmişim Kara Ormanlar'dan anamın 
                                                       karnından

Ben Bertolt Breht, Kara Ormanlar'dan
Anam getirmiş beni kentlere erkenden
Henüz düşmüşken ana rahmine. İçimde ki orman ayazı
Dinmeyecek yaşamım sona ermeden

-Bertolt Bercht-