Pastoral Senfoni
Kitabın arka kapağı dini bütün bir papazın himayesine aldığı kör ve yetim bir kızın terbiyesiyle uğraşırken
farkına varmadan yaşamış olduğu sevgi buhranı ve çektiği günahın acısından söz etmektedir.
Rahip Efendinin evine getirdiği ufak yavru kör olmasının yanı sıra ilgisiz de bırakılınca gelişimini ya da hayatını idame ettirecek karın doyurma melekesi dışında hiç bir şeyi idrak edemeyecek seviyede bir insan yavrusu hüviviyetindedir.
Üstlenmiş olduğu misyonun etkisiyle kendisine bir görev addeden papazımız, bu ama genç kız ile ilgilenmeye ve yetiştirmeye çalışır. Boş ama parlak bir dimağ yahut bu dünyanın hiç bir kötülüğünden haberdar olmamış ya da kötülük tanımlamasının dahi var olduğunu bilmeyecek kadar bihaber bir insan evladıdır; GERTRUDE.
Bu kadar nadide şartların getirmiş olduğu mümkinat ama kızın henüz emekleme seviyesinden birazıcık ilgilenme ile direkt koşmaya varacak bir terakki ile taçlanmıştır.
İnsanoğlunun terakkisi aynı zamanda, sahip olduğu bütün ruhi hislerinin de gelişmesiyle orantılıdır. İlgiler hiç bir zaman karşılıksız kalmamaktadır.
Kör genç kız Gertrude'nin hayatı seslerden ve dokunmalardan tanıması, sahip olduğu insani hissiyatına engel olmamaktadır.
